Wydawca treści Wydawca treści

Jakie drewno do kominka??

 

Drewno do kominka jako opał musi spełniać pewne cechy. Powinno być gęste, twarde i suche.Drewo do kominka powinno być gęste, twarde i suche. Do palenia w kominku najlepsze są kawałki drewna o długości 20-30 cm.

Wybierając drewno do palenia w kominku, należy wziąć pod uwagę kilka parametrów: jego gęstość, twardość, łupliwość, zawartość kory i stopień wysuszenia, a także szybkość przesychania. To one w dużej mierze decydują o wielkości płomienia, ilości uzyskanego ciepła i ilości dymu, który towarzyszy spalaniu.

Niezależnie od tego jak długo sezonowane, nie bardzo nadaje się do palenia w kominku drewno z drzew iglastych. Zawiera ono żywicę, która, parując, osadza się na szybie oraz wewnątrz komina, tworząc trudną do usunięcia, tłustą warstwę. Żywica pod wpływem wysokiej temperatury może strzelać, co w przypadku kominka otwartego jest szczególnie problematyczne. Dodatkowo duże ilości dymu oraz sadzy powstające podczas spalania osadzają się w kominie, zanieczyszczając go oraz zmniejszając jego drożność.

Nie sprawia takich problemów, zawierające niewiele żywicy drewno z drzew liściastych. Spala się ono równomiernie i nie wytwarza przy tym nadmiaru dymu. Przekłada się to nie tylko na czystość szyby kominkowej, ale też przewodu kominowego – o wiele trudniejszego w wyczyszczeniu . Niestety nie jest ono bez wad: jeśli zawiera zbyt dużo kwasów i garbników, które w trakcie spalania wydzielają dym, sadzę, kwasy, smołę i inne substancje, również zanieczyszczą kominek i przewód kominowy.

Najlepszymi i najbardziej kalorycznymi gatunkami drewna są twarde: grab, jesion, buk. Wartościowe też są drzewa owocowe, a szczególnie śliwa, jabłoń, grusza. Gęstość drewna śliwy jest porównywalna do grabu, a jabłoni i gruszy do jesionu.

Najlepszymi i najbardziej kalorycznymi gatunkami drewna są twarde: grab, jesion, buk. Wartościowe też są drzewa owocowe, a szczególnie śliwa, jabłoń, grusza. Gęstość drewna śliwy jest porównywalna do grabu, a jabłoni i gruszy do jesionu.

Najpopularniejsze gatunki drewna opałowego:

Grab, Jesion, Buk, Dąb, Brzoza ...

 

Gatunek

Gęstość
po wysuszeniu
[kg/m3] 

Właściwości

Grab

830

Uważany za najlepsze drewno opałowe, bardzo kaloryczny, spala się powoli, ma nieduży płomień i oddaje bardzo dużo ciepła, zawartość kory, ok 7% (niska). 

Jesion

750

Bardzo twarde, kaloryczne, może być trudny do porąbania na mniejsze części. 

Buk

730

Wysokokaloryczne, pali się równo i długo. awartość kory, ok 7% (niska). 

Dąb

710

Wysokokaloryczne - daje dużo ciepła i ma przyjemny zapach. Wysoka zawartość kory – 22%, duża zawartość kwasów i garbników. 

Brzoza

650

Szybko i łatwo się spala równym płomieniem, zawiera niewiele substancji smolistych. 

Olcha

570

Powinna być bardzo dobrze wysuszona. Dzięki ładnemu zapachowi często wykorzystywana przy wędzeniu wędlin. 

Topola

460

Niewielka wartość opałowa, wykorzystywana na podpałkę. 

Drzewka owocowe 

Palą się wolno i równo, wydzielają miły aromat. 


użytkowanie lasu

Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części na potrzeby przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin i wiele innych. Leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu, ale w sposób zapewniający mu trwałość.

Rozmiar pozyskania drewna określony jest w planie urządzenia lasu, który sporządzany jest dla każdego nadleśnictwa na 10 lat. Zapewnia on pozyskiwanie drewna w granicach nie tylko  nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, lecz także systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, tzw. zapas na pniu. Krótko mówiąc, leśnicy prowadzą w lasach gospodarkę w sposób zapewniający ich trwałość i możliwość biologicznego odtwarzania.

O wielkości pozyskania drewna decyduje tzw. etat cięć określony w każdym planie urządzenia lasu. Jest to ilość drewna możliwa do wycięcia w określonych drzewostanach na określonej powierzchni  w okresie 10 lat, które obejmuje plan. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu" (w Polsce pozyskuje się ok. 55 proc. przyrostu). Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi obecnie ponad 2,049 mld m sześć. drewna.

Pozyskane drewno pochodzi z:

  • cięć rębnych – usuwania z lasu drzewostanów „dojrzałych"; ich podstawowym celem jest przebudowa i odtworzenie drzewostanów;
  • cięć pielęgnacyjnych (czyszczeń i trzebieży) – usuwania z lasu części drzew uznanych za niepożądane i szkodliwe dla pozostałych drzew i wartościowych elementów drzewostanu;
  • cięć niezaplanowanych – są one konsekwencją wystąpienia klęsk żywiołowych w lasach.

Przeczytaj więcej na www.lasy.gov.pl.

Nadleśnictwo Świerklaniec prowadzi gospodarkę leśną na powierzchni ponad 18 tys. ha i pozyskuje rocznie ok. 83 tys. m sześc. drewna.

Rozmiar pozyskania wynika ze stosowania cięć pielęgnacyjnych (w drzewostanach młodszych), cięć rębnych (w drzewostanach dojrzałych do wyrębu) oraz cięć przygodnych będących następstwem nieprzewidzianych sytuacji (np. klęski żywiołowej). W cięciach przedrębnych w 2013  r. w Nadleśnictwie Świerklaniec pozyskano 34,6 tys. m sześc. grubizny, w cięciach rębnych –  48,7 tys. m sześc. Większość pozyskania stanowi drewno drzew iglastych, głównie sosna i świerk. Z gatunków liściastych pozyskuje się głównie takie gatunki, jak brzoza, dąb, klon, olsza, topola.

Drewno pozyskane na terenie Nadleśnictwa Świerklaniec trafia głównie do przedsiębiorstw zajmujących się dalszym przerobem tego surowca: tartaków, zakładów przemysłu celulozowo-papierniczego, fabryk mebli oraz mniejszych zakładów stolarskich. Ponadto drewno opałowe kupowane jest przez nabywców indywidualnych na potrzeby gospodarstw domowych, a także trafia do elektrowni, w których wykorzystuje się je jako odnawialne źródło do produkcji  energii elektrycznej.